Γεμάτη η βιτρίνα από εκατοντάδες κουδούνια, μικρά και μεγάλα,έτοιμα τα περισσότερα απ' αυτά,για τα τετράποδα της στάνης.
Πόσες κορφές, πόσα διάσελα και ραχούλες της Πίνδου θ' αντιλάλησαν απ' τον ήχο τούτων των κουδουνιών που σκάρωσε ο Γιαννιώτης κωδωνοποιός...
Τόσα που σκάρωνε, σκυφτός
στο κωδωνοποιείο,
κουδούνια ο κωδωνοποιός,
κάθε νυχτιά στις δύο
θα γιόμιζε το μαγαζί
βελάσματα κι αφάνες
κατσίκια και χλωρό κλαρί
χιόνια, σκυλιά και στάνες.
...............................
Όταν τον πήρε η μάνα-γη,
στην άκρη στο σταυρό του
σκύλοι εφτά ποιμενικοί
σκούζανε το χαμό του
κι ώσπου να λειώσει,κάθε αυγή
πάνω απ' τη μαύρη πλάκα,
κάποιος τού φόραε αναριχτή
μια χιονισμένη κάπα...
Άγγελος
λεύτερη Πίνδος
